Digital Humanities 2014

Het verzoek om Utrecht, samen met Amsterdam, voor te dragen voor het organiseren van Digital Humanities 2014 werd eind maart vrij onverwacht bij CLARIN neergelegd. We zijn aan de slag gegaan en met hulp van CAOS lukte het om een mooi bidbook te maken. Een paar weken later werd ons verteld dat er geen andere kandidaten waren maar dat het toch de bedoeling was om de voordracht van Utrecht persoonlijk te komen toe te lichten; en wel drie dagen voor Digital Humanities 2012 op zondag 15 juli om 13:30 in Hamburg.

Ondertussen was duidelijk geworden dat er nog een kaper op de kust was: een gezamenlijk bod van twee universiteiten uit Lausanne. Op zondag 15 juli vertrokken we om 6 uur met rugzak en koffer op de fiets naar het station om de eerste trein naar Hamburg te halen. Alles liep op rolletjes en een uur voor de presentatie schoven we aan bij de ADHO-vergadering. Een van de topics die net besproken werden, was de afwezigheid van conferentiedeelnemers van onder de knoflookgrens en dus de oververtegenwoordiging van de “Germaanse landen”. Hmmmm, dat klonk niet goed. Bovendien bleek zich nog een derde kandidaat gemeld te hebben: de Umeå Universiteit uit Noord-Zweden.

Utrecht mocht als eerste het bod toelichten. De presentatie ging vlotjes en het idee om meer nadruk te leggen op samenwerking met enerzijds Cultureel Erfgoed, anderzijds MKB werkzaam in de DH-sector viel goed. Na Utrecht volgde een koppel uit Zweden: hij gewoon een onderzoeker, zij een roodharige en sympathieke versie van Lisbeth Salander uit de Millenium Triologie (incl legerschoenen, tattoos en piercings). Goed verhaal en een aantal mooie ideeën (combineer de conferentie met een gelijksoortige conferentie die dan ook al plaatsvindt en breng niet alleen de conferentie naar de stad, maar ook de stad naar de conferentie door activiteiten te organiseren die ook voor niet-academici interessant zijn). Bovendien erg economisch omdat je tijdens de zomer 20 uur zon hebt, waardoor er hard gewerkt zou kunnen worden.

Last-but-not-least drie vertegenwoordigers uit Lausanne en Bern. Goede, gelikte presentatie met mooie plaatjes van wandelende mensen in de bergen, kanovaarders op het meer van Geneve, Zwitserse koeien en de boot waarop plaats is voor 400 mensen voor het conferentiediner (bij meer dan 400 wordt een 2de boot gehuurd).

Na deze 3 presentaties (30 minuten) werden we vriendelijk verzocht de zaal te verlaten en plaats te nemen in de gang. 10 minuten zenuwachtig koffie drinken en onderling wat babbelen waarna ADHO-conferencevoorzitter John Unsworth de gang op kwam en meldde dat het 3 sterke presentaties waren geweest en dat ze Lausanne gekozen hadden. Dat was het! Lausanne moest de volgende dag voor een uitgebreider comité nogmaals het verhaal vertellen en weg was John.

Weken werken, vergaderen, reizen en zenuwen in 30 seconden nutteloos gemaakt. Vandaag (dinsdag 17 juli) eindelijk een soort van verklaring gekregen van John Nerbonne (bestuurslid ADHO die niet aan de discussie mocht deelnemen vanwege zijn hulp bij het voorbereiden van het Nederlandse bod). Het doorbreken van de knoflook-barrière had de doorslag gegeven. Inderdaad waren op een na, alle vorige DH-conferenties in Noord/Noord-West Europa.

Ons idee voor de samenwerking tussen academici, CE-instellingen en bedrijfsleven werd zeer waardevol gevonden, maar de kans die Lausanne biedt om geesteswetenschappers uit Zuid-Europa te trekken en de keuze van een duidelijk en inspirerend "conference theme" had de doorslag gegeven. Jammer! Wellicht volgende keer beter. Nu gewoon genieten van de workshops (gisteren en vandaag) en de eigenlijke conferentie (woensdag tot vrijdag 20 juli).